Fruitbomen

Wij bieden de volgende fruitbomen aan :

• Appelen
• Peren
• Kersen
• Krieken
• Pruimen
• Mispels
• Perziken/Nectarines
• Abrikozen
• Kweeperen
• Amandelen
• Kastanjes
• Walnoten
• Stekelbessen
• Trosbessen
• Bramen/Frambozen

Appelen

Hier bestaat het sortiment uit zowel oude als nieuwe rassen in zowel struik, half- en hoogstammen.

Hieronder staat een foto van 6-jarige verplante appels met een tweejarige kroon. Deze bomen hebben als troef dat zij makkelelijker aanslaan bij het verplanten aangezien zij twee jaar terug al eens verplant geweest zijn.

Het verplanten zorgt er namelijk voor dat men een fijner wortelgestel krijgt. Men snijdt bij het verplanten altijd een deel van de wortels af waardoor deze vertakken. En het zijn net die fijne worteltjes van een boom die voor de meeste vochtopname zorgen. Waardoor de aanslag bij de particulier of groendienst verbeterd wordt.

Peren

Hier bestaat het sortiment net zoals bij de appels uit zowel oude als nieuwe rassen in zowel struik, half- en hoogstammen.

Voor struiken wordt de onderstam kwee A gebruikt. Deze geeft een relatief laagblijvende plant welke vroegtijdig vruchten draagt.

Halfstammen worden op zowel kwee a als op Pyrus communis veredeld. Zoals hierboven zijn de voordelen van kwee A hetzelfde. De planten op Pyrus commumnis veredeld hebben als voordeel een sterkere groei en minder eisen aan de bodem ten opzichte van kwee A.

Hoogstammen worden altijd op Pyrus communis veredeld. Voordelen zie hierboven.

Kersen

Ook hier zijn allerhande rassen in beschikbaar in zowel struik, half- als hoogstam. Allen zijn veredeld op afleggers van Prunus avium.

Deze laatste hebben als voordeel dat zij goede gezonde stammen geven en een homogene groei verzekeren ten opzichte vaan zaailingen.

Waarbij zaailingen van Prunus avium wel eens last kunnen krijgen van de gomziekte en een minder rechte stam geven.

Krieken

De zure kersen of krieken of morellen genaamd, onderscheiden zich door een kleiner boomvolume, met veel fijne overhangende twijgen en zure vruchten die zeer geschikt zijn voor inmaak, voor taartbeleg en dranken.

Als onderstam gebruiken wij afleggers van Prunus avium. sinds enkele jaren worden onze kriekenbomen zwaar beschadigd door monilia en is bespuiting met Koperoxychloride of TMTD voor en na de bloei noodzakelijk om de bomen te behouden.

Momenteel wordt angstvallig en tevergeefs gezocht naar moniliaresistente variëteiten.

Wij volgen de evolutie op de voet. Vraag er naar!!! Op de kwekerij hebben wij actueel de variëteiten: Kelleris,Noordkriek en Gorsemkriek

Hieronder ziet u enkel kriekenhoogstammen in volle pracht op de kwekerij.

Pruimen

Goede rijpe pruimen vind je alleen in eigen tuin, zo van de boom. De liefhebber moet beslist enkele vruchtbare pruimenbomen in zijn tuin hebben. Hoe meer variëteiten, hoe beter de kruis bestuiving is.

Onder de algemeen geldende verzamelnaam "pruimen" worden vaak zowel de bakpruimen, de Mirabellen, de Reine Claudes en de eigenlijke pruimen gegroepeerd. Ze zijn nochtans verschillend in vorm, grootte, het loskomen van de steen, de smaak en de vastheid van het vruchtvlees, waardoor ze voor verschillende culinaire toepassingen kunnen dienen. De mogelijkheden zijn zeer uitgebreid: vers, als gebakbeleg, voor diepvries, sap, stroop, moes, marmelade, droogvruchten, gekonfijt fruit, brandewijn,... Dit is het beste bewijs dat deze vrucht zeer geliefd is door de liefhebber.

Ter verduidelijking:

• PRUIMEN: verzamelnaam voor alle pruimen, ook deze niet behorend tot de andere hieronder vermelde categorieën.
• REINE CLAUDES: suikerpruimen, rond van vorm en zeer zoet
• KWETSEN: (= bakpruimen,altesse of quetsche) eivormige vruchten, laat rijpend en goed te drogen, meestal violetblauw. De steen komt makkelijk los.
• MIRABELLEN: zeer kleine, zoete ronde vruchten. Groeikrachtige bomen die vrij laat zeer vruchtbaar worden.

Allerhande rassen in struik, half- als hoogstam. Struiken worden veelal op St.-Julien en Brompton veredeld de eerste geeft een zwakke laagblijvende struik en de tweede onderstam verzekerd een sterkere groei en minder bodemeisen.

De regel is wel altijd in de fruitbomenteelt hoe zwakker de groei des te vruchtbaarder zijn de planten maar dan blijven ze ook doorgaans kleiner. Hierachter zit ook een logica want hoe meer vruchten (generatieve groei) een plant draagt des te minder energie heeft ze over om nog veel groei(vegetatieve groei)of takken bij te maken.

Half- en hoogstammen worden doorgaans veredeld op Prunus Myrabolan welke eigenlijk weinig of geen specifieke bodemeisen hebben.

Mispels

Dit is dan weer een plant welke op de terugweg is van vroeger.

Bij de mispels worden zowel struiken- half- als hoogstammen veredeld op Crataegus monogyna welke een goede groei geven en waarvan vruchtdracht is verzekerd.

Perziken en nectarines

Reeds 2500 jaar terug werd deze vrucht in Perzië en Klein Azië verbouwd.

Commerciële perzikteelt heeft hier totaal afgedaan sinds ca. 1950, van zodra de import uit het Middellandse Zeegebied op gang kwam. Dit neemt niet weg dat ook hier boomgerijpte allerlekkerste witvlezige perziken, weliswaar met wisselend succes vanwege de lentevorst tijdens de vroege bloeiperiode, kunnen verkregen worden. Nectarine is nauw verwant met de perzik, maar heeft een gladde schil.

Hierin zijn zowel struiken, half- als hoogstammen beschikbaar op onderstammen:

• St.-Julien
• Brompton
• Myrabolan

De vroege, mooie roze bloei van deze vrucht maakt ze zeer geschikt voor aanplant als solitair in de siertuin, tevens zijn de bomen zelffertiel waardoor 1 boom volstaat. Het is natuurlijk vanzelf sprekend dat meerdere soorten de vruchtbaarheid gevoelig zullen opdrijven. De bij voorkeur in de lente aangeplante perzikbomen worden matig teruggesnoeid. Verdere snoei beperkt zich tot het wegnemen van dood hout in september. Snoeien in de volle winter verdraagt de perzikboom niet!

Abrikozen (Prunus armeniaca)

Ofschoon een nog warmere standplaats vereist is dan bij perzik, kunnen deze exoten goede vruchten geven als de bloei niet bevriest; ook hier geen te natte standplaats.

Abrikozen net als perziken verdragen geen sterke snoei, zeker niet in de winter.

Hierin zijn zowel struiken, half- als hoogstammen beschikbaar op onderstammen:

• St.-Julien
• Brompton
• Myrabolan

Kweeperen (Cydonia oblonga)

Net zoals hierboven is ook deze plant aan een volle comeback bezig.

Reeds 200 jaar voor onze tijdrekening werd de kweepeer in cultuur gebracht. Als wilde plant afkomstig van Perzië en Transkaukasië, is hij nu inheems op Kreta en in Griekenland. Zo werd Venus, godin van de liefde, in de Griekse mythologie afgebeeld met een kweepeer in de hand, symbool voor schoonheid, liefde en vruchtbaarheid.

Enkele selecties van deze wildvorm worden gebruikt als onderstam voor de meeste perenvariëteiten in struikvorm, ofschoon ze meer vorstgevoelig zijn dan de perenvariëteiten zelf.

De veredelde grootvruchtige variëteiten worden zowel voor gelei, siroop, confituur, pastei en likeur gebruikt, dan als decoratie met hun aantrekkelijke, grote, gele, welriekende vruchten.

Kweeperen zijn tevens zeer prachtige sierstruiken met een opvallend mooie bloei in mei. Ze staan graag in de zon maar verdragen ook schaduw.

Een leuk weetje als je een kweepeer koopt is dat hij best veredeld (geënt) is op een Crataegus (meidoorn). Want sommige zijn veredeld op Sorbus (uit economisch maar niet duurzaam oogpunt) welke later onverenigbaarheid kan geven.

Kweeperen worden geplukt van zodra de eerste volwassen vrucht afvalt (oktober) en worden dan best in huis bewaard gedurende 14 dagen tot 3 weken. Het aroma wordt aldus versterkt.

Amandelen

Deze plant is eigenlijk het zustertje van de perziken met het verschil dat het blad net ietsjes meer sierlijke glans heeft.

De amandelboom groeit ook sterker en zoals zijn naam laat vermoeden groeien er dus heerlijke amandels op. Zelfs in ons klimaat.

Men kan de boom gemakkelijk als sierplant planten want in het voorjaar kan deze gerust tussen de rijk bloeiende sierkersen en dergelijke staan omwille van zijn rijkelijke roze bloemen welke je hiernaast kan bewonderen.

Kastanjes

Wilde kastanjebomen zijn grote woudbomen (tot 25m) die in onze streken vaak voor kaphout in bosverband werden aangeplant.

Oudere aanplantingen dragen regelmatig vele lekkere vruchten. Kruisbestuiving zal deze opbrengst regelmatig nog beduidend beïnvloeden.

Wij veredelen de grootvruchtige en rijkdragende variëteit "Marron doré de Lyon". Door zijn mooie geurende bloei en vruchtbehang en zijn niet al te grote (8m) bolvormige kruin, vormt deze variëteit een prachtige sierboom. De vruchten zijn groter dan die van de gewone zaailingen.

Walnoten of okkernoten (Juglans regia)

Op ieder boerenerf in Vlaanderen stond vroeger een muggenwerende notenboom.

Nu is het een grote sierboom in gazon of park.

De okkernoot is een waardevolle houtsoort. Dat alleen al, kan de aanplant van een notenboomgaard verantwoorden. Notenbomen gedijen best op een niet al te natte standplaats. De bloesem is gevoelig voor lentevorst.

Alle volwassen notenbomen zijn zeer vruchtbaar, doch er is veel verschil in vruchtgrootte. Ze worden bij ons uit zaad van grootvruchtige bomen opgekweekt, wat de kans op een goed kaliber sterk vergroot. Gezien het laat tot vruchtzetting komen (ongeveer na 8-10 jaar) is deze selectie beslist de moeite waard, doch geeft ze geen 100% zekerheid.

Stekelbessen

Stekelbes (kruisbes) is inheems van afkomst en wordt sinds de 17de eeuw gekweekt in Engeland.

De klassieke teelt van stekelbes wordt geplaagd door zware aantasting van valse meeldauw. Recent wordt veel onderzoek gedaan naar nieuwere rassen door kruising met een Noord-Amerikaanse kloon, wat de kruisbesteelt terug zinvol maakt.

Op de kwekerij worden heden enkel en alleen nog maar meeldauwresistente rassen gekweekt. Oude rassen als Winham's Industrie worden niet meer gekweekt omwille van hun ziektegevoeligheid.

Ik ga hier verder ook niet beweren dat de nieuwere rassen kompleet ziektevrij zijn. Maar je kan met deze rassen zonder enig probleem onbespoten stekelbessen telen in eigen tuin.

Stekelbessen worden op de kwekerij enkel nog geteeld op stammetjes van 80-100cm omwille van het onderhoudsgemak in de particuliere tuin. Struiken zijn namelijk vervelend om te wieden omwille van de doornen op de struiken en bij stammen heb je dit probleem niet.

Van de stekelbessen zijn de volgende rassen beschikbaar:

• Captivator
• Hinnonmäki Röd
• Invicta
• Spinefree
• Rocula

Trosbessen

De heden bekende trosbessen (aalbessen) zijn kruisingen van de op de Balkan, in midden Italië en op Sardinië voorkomende Ribes Multiflorum.

Rode en witte bessen zijn zeer vruchtbaar en geven jaarlijks een goede opbrengst. Ze mogen in geen enkele tuin ontbreken, hetzij vrijstaand, hetzij als haag aan draad. Als haag worden 2-3 takken per plant aan een 3-tal draden geleid tot 2m hoogte. Zwarte bessen daarentegen worden doorgaans en best als vrijstaande struiken geteeld.

Van de trosbessen zijn zowel struiken als halfstamboompjes (stam 1m) beschikbaar in de volgende soorten:

• Rode trosbessen:
• Jonkheer Van Tets
• Rovada
• Stanza
• Red Lake
• Rolan
• Rondom
• Rotet

• Witte trosbessen:
• Witte parel
• Cerise Blanche

• Zwarte trosbessen:
• Wellington
• Ben More

Bramen en frambozen

Frambozen zijn een nog vrij recente cultuurvrucht. Slechts ca. 400 jaar terug werd de teelt door monniken als eerste bedreven.

We onderscheiden de zomervariëteiten en de herfstvariëteiten:

• Zomerframbozen dragen op scheuten van vorig jaar die aan draad worden opgebonden. Na de oogst worden de oude scheuten onmiddellijk bij de grond weggesnoeid. Indien nodig ook het teveel aan jonge scheuten terugsnoeien bij de grond.
• Herfstframbozen dragen in september en oktober vruchten op de jonge scheuten. Hier worden in februari simpelweg alle scheuten juist boven de grond weggesnoeid.

Zogenoemde tweemaal dragende frambozen zijn herfstsoorten die niet werden teruggesnoeid, en dan tweemaal een productie geven. Wij opteren liever voor een goede opbrengst in september-oktober als het meeste ander kleinfruit al lang is geplukt!